Boek Recensie: Gek van Mezelf
Mijn jongere broer Alwin was enkele jaren bezig met het schrijven van zijn boek Gek van mezelf over zijn angsten. Tijdens dit proces hadden we het erover hoe moeizaam dit soms ging. Hoe hij er tegenop zag om te gaan schrijven en het soms niet lukte. Op sommige momenten had ik het idee dat het nooit af zou komen. Tot gisteren had ik geen woord gelezen, maar wel al wat afbeeldingen en de kaft mogen zien. Dit zag er al erg leuk uit. Toch was het deze week zover, het boek was gedrukt! Gisteren viel het boek bij me op de mat. Alwin had het naar me opgestuurd als cadeau.
Eerste indruk
Uiteraard ziet het boek er qua vormgeving bij de kaft er al mooi uit. Ik had niets anders verwacht. Veel kleur en met zijn gekke wezentjes prominent in beeld. Het boek heeft een mooie dikte, echt dikker dan ik had verwacht. Ik bladerde er wat doorheen en op het oog zag het er al erg leuk uit. Door het hele boek heen wordt het verhaal namelijk vergezeld door monstertekeningen en foto’s. Al met al ziet het er mooi en overzichtelijk uit.
Ga ik het lezen?
Zoals gezegd was ik er een lange tijd niet echt zeker van dat het boek Gek van mezelf ook echt uitgegeven zou gaan worden. Voornamelijk omdat Alwin nogal eigenwijs is/was en het in het begin per se zelf wilde schrijven. Ik had al een paar keer gezegd dat het prima was om iemand te laten helpen, maar als ik eerlijk ben zou ik in het begin net zo eigenwijs als Alwin zijn geweest en het ook zelf hebben willen doen. Je bent familie of je bent het niet zullen we maar zeggen. 😉
Ik merkte dat ik het toch wel een lastig idee vond om “Gek van mezelf” te gaan lezen. Wou ik dit wel lezen?
Een paar bladzijdes
Nadat het boek in de middag was binnengekomen begon ik erin te lezen. Er waren maar een paar bladzijdes nodig of ik kon het boek niet meer wegleggen. Ik ging ik er helemaal in op.
Gek van mezelf Emotionele achtbaan
Het boek gaat over Alwin en zijn angsten, maar daar hoort ook zijn jeugd en het overlijden van onze moeder bij. Het boek raakte me enorm en dan niet alleen de stukken over mijn moeder. Hij heeft me meerdere malen tot tranen geroerd, en ook mijn man Rick schoot vol bij een passage die ik voorlas. Het boek was zo anders dan wat ik me ooit had kunnen voorstellen en dat verraste me enorm. Alwin heeft zich in Gek van mezelf volledig blootgegeven, en hij laat ook de minder mooie kant van zichzelf zien. Hij maakt geen excuses, maar neemt je in plaats daarvan mee in zijn gedachtegang.
Trots
Ik ben zwaar onder de indruk en ook heel trots op Alwin dat hij zo’n mooi boek geschreven heeft. Het is een eerlijk portret van iemand die geleerd heeft om echt naar zichzelf te kijken en niets te ontkennen. Het is niet onder woorden brengen hoe trots ik erop ben om zijn zus te zijn. En hoeveel het me deed om het stuk wat hij over mij geschreven heeft te lezen. Het roert me weer tot tranen nu ik erover schrijf.
Ben je niet bevooroordeeld?
Nu zul je wel denken “natuurlijk is ze positief, ze is zijn zus”. Laat ik je dan uit deze droom helpen. Wanneer ik het boek niet zo goed hebben gevonden zou ik er zeker geen blog over geschreven hebben. Dan had ik het gelezen, Alwin gebeld en het daarbij gelaten. Van jongs af aan ben ik altijd al eerlijk geweest, en dit pakte niet altijd goed voor me uit. Er zijn mensen die dit niet kunnen waarderen, die vonden me dan te eerlijk. Oftewel zou ik Alwins boek Gek van mezelf niet zo aanprijzen enkel omdat ik zijn zus ben.
Puntje van kritiek
Als ik dan toch een puntje van kritiek moet benoemen, is dat het gebruik van Engelse woorden in het boek. Zelf ben ik daar geen fan van, maar eigenlijk is dat het enige wat ik kan bedenken.
Een echte man
Het is een mooi boek geschreven door iemand die zijn verhaal wil vertellen om anderen te helpen. Alwin heeft het boek niet geschreven om bewonderd te worden en doet zichzelf niet voor als een superman. Hij laat zien hoe hij was en hoe hij zich heeft ontpopt tot de man die hij vandaag de dag is. Daar mag hij zeker trots op zijn, ik weet zeker dat als mijn moeder nog zou leven dat ze supertrots op hem geweest zou zijn. Nu ze er niet meer is ben ik gewoon trots voor ons beide.
Conclusie
De enige conclusie van mij kan zijn: koop Gek van mezelf. Het is een mooi verhaal om te lezen en zeer leerzaam. Ik heb het niet voor niets in één dag verslonden. Of je nu iemand in je omgeving hebt die angstig is of het zelf bent, het geeft inzicht en misschien voel je je er minder eenzaam door. Er staan tips in voor mensen die angstig zijn en ook voor mensen die iemand in hun omgeving hebben die angstig zijn. Zelf zou ik aan de tips bij eten nog hebben toegevoegd dat men meer vlees moet gaan eten en minder suiker. Maar goed, dat is mijn eigen ervaring. Dit heeft mij van veel angsten afgeholpen en ervoor gezorgd dat ik sterker in mijn schoenen ben komen te staan. Dus doe het boek jezelf of een ander cadeau, je zult er geen spijt van krijgen!
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.