Boekrecensie – Wall Street And The Bolshevik Revolution
Op school leer je weliswaar een soort van geschiedenis, maar essentiële informatie wordt structureel weggelaten. De schrijver van Wall Street And The Bolshevik Revolution, professor Antony Sutton, noemt bijvoorbeeld het 700.000 koppige Groene Leger in Rusland, dat vocht tegen zowel het Rode als het Witte leger. Een detail dat volgens hem genegeerd word door veel historici. Ik heb dat ook even gemist met geschiedenisles.
Voor mij werden er weer belangrijke hiaten vanuit de ‘schoolsysteemversie van geschiedenis’ opgehelderd. Hoe komen bepaalde spelers aan zoveel geld om (binnen korte tijd) een gigantische verandering in hun land teweeg te brengen? Hoe weten ze mensen zo daadkrachtig te mobiliseren? En hoe kunnen ze zo lang oorlog voeren (een hobby die toch flink in de papieren gaat lopen)? Dat kan alleen met gigantische geldstromen. En wie heeft dat? Juist, miljardairs die banken en grootindustrieel bezitten.
Westerse Banken
Het klinkt zo vergezocht en absurd; westerse banken (die gezien worden als het boegbeeld van kapitalisme) die een revolutie financieren om een communistisch systeem in te voeren. Toch gebeurde het op grote schaal, met duizelingwekkende bedragen. Vele miljoenen stroomden vanuit de VS naar Rusland, om daar de boel ondersteboven te keren.
Links Trotsky in zijn jongere jaren, rechts Jean-Ralphio van de serie Parks & Recreation
Niet alleen in de vorm van geld, maar ook in de vorm van middelen. Het uiteindelijke doel was zowel duidelijk als diabolisch: Rusland moest kapot, om vervolgens het land leeg te roven en de potentiële concurrentie voor de VS uit te schakelen.
Trotsky wordt veelvuldig genoemd als belangrijke pion in dit spel. Hij leefde een tijdje in New York, en schreef voor een socialistisch blaadje. Daarmee kwam er eigenlijk amper geld binnen. Toch strooide hij met geld, leefde met zijn gezin in een luxe appartement, en had een limousine met chauffeur tot zijn beschikking. In 1917 verliet hij New York vervolgens met 10.000 dollar (een flink bedrag anno 1917) om naar Petrograd te gaan om daar de revolutie op te zetten.
(G)een Verenigd Europa
Hetzelfde gebeurde met Duitsland. Niet alleen voor en tijdens de Russische Revolutie, maar ook om de beide wereldoorlogen op te starten. In zijn andere boek, waarvan de recensie volgt, beschrijft Antony Sutton hoe Hitler met gigantische geldbedragen aan de macht kon komen. Een gedetailleerder verslag over wat er ook in Oorlog is Misleiding en Bedrog wordt geschreven.
Tegelijkertijd werd er een wig gedreven tussen Rusland en Duitsland, om een alliantie tussen deze twee grootmachten tegen te gaan. Een alliantie die machtiger zou kunnen worden dan de VS. Een verenigd Europa werd door geopolitieke strateeg Brzeziński al als ultieme bedreiging voor de VS gezien. Of beter gezegd van het kapitaal, oftewel de top van het bank- en bedrijfsleven. Uiteindelijk zal het hen aan hun derriere oxideren wat er met een land gebeurt. De supranationale machten opereren op mondiaal niveau en hebben dus maling aan landgrenzen – of morele grenzen…
Monopolie Op Beide Kanten Van Het Spectrum
Op zich is het ook niet eens zó vergezocht dat zogenaamd kapitalistische banken het communistische systeem graag zien. Uiteindelijk leidt kapitalisme namelijk tot een systeem waarbij een handjevol bedrijven een monopolie heeft, en daaronder een gigantisch leger van uitgeknepen (loon)slaven die net aan genoeg verdienen om rond te komen. Kijk maar naar wat er in het westen is gebeurd met bedrijven als Amazon, Disney, en allerlei tech-bedrijven die de kleintjes absorberen of elimineren. Als je nog verder kijkt komt je vanzelf bij gigantische investeringsmonsters zoals BlackRock.
Met dat in het achterhoofd is het dus niet vreemd dat spelers die we nu kapitalisten noemen veelal monopolisten zijn. Internationalisten die graag op het topje van de piramide komen te staan. Kapitalisme wordt niet voor niets gezien als een stadium, niet als gezond en houdbaar systeem an sich.
Beide Walletjes
In de geschiedenis is het niet ongebruikelijk dat machtige spelers de verschillende partijen die tegen elkaar streden financieel steunden. Zo is bijvoorbeeld de familie Rothschild eeuwen geleden al aan hun praktisch oneindige fortuin gekomen. In diezelfde trant hebben in het geval van de Russische Revolutie enkele banken zich rijk gemaakt door zowel de revolutionairen in Rusland te steunen, en tegelijkertijd allerlei anticommunisme bewegingen. Elders in het boek noemt Antony Sutton een lening aan Mussolini in 1926 van 100 miljoen vanuit de J.P. Morgan hoek. Sutton noemt dit terecht “utter moral depravity”.
Uiteraard werden overigens de geldstromen naar Rusland netjes verdoezeld door tussenpersonen in Europa, en werden de betalingen vanuit Rusland (gouden munten en tsaristisch goud) illegaal omgesmolten in de VS om de herkomst te verbergen.
Gewetenloze Geldschieters
De namen die veelvuldig voorkomen in het boek zijn John D. Rockefeller, J.P. Morgan, en William Boyce Thompson. Met hun onmetelijke fortuin (en dus invloed) konden ze infiltreren in de Amerikaanse politiek, maar ook in de Russische. Mensen als Trotski en 
Lenin werden via dit soort kanalen gesponsord in hun praktijken die Rusland de vernietiging in stuurden. Zonder Amerikaans kapitaal had hun project nooit van de grond gekomen, als je het al “hun project” mag noemen. Opvallend detail is dat veel bedrijven en instanties die een belangrijke rol speelden op één locatie waren gevestigd, 120 Broadway in New York. Ik heb datzelfde adres inmiddels ook in het boek over Hitler gezien.
Afleidingsmanouvre
In een appendix van het boek wordt een stukje gewijd over het zionistische complot, zoals de bolsjewiekrevolutie werd genoemd (onder andere door de westerse ‘held’ Winston Churchill). Voor de daadwerkelijke grote geldschieters, de meeste niet eens van Joodse komaf, natuurlijk een hard gelach. Er wordt door Sutton daarom gesteld dat het antisemitisme een mooie afleiding was voor het grote geld. Je ziet nu diezelfde kaart getrokken worden als je kritiek hebt op invloedrijke figuren, als ze toevallig van Joodse afkomst zijn.
Rockefeller
Je ziet dat miljardairs zoals de Rockefellers op veel andere vlakken hun invloed uitoefenen. Zo is bijvoorbeeld het onderwijssysteem rigoureus aangepakt om ons steeds dommer en volgzamer te maken. De gemiddelde industrieel zit niet te wachten op intelligente mensen. Over Rockefeller gesproken: na het lezen van dit boek zag ik Diego Riviera’s beslissing om Lenin in zijn muurschildering te verwerken in een nieuw daglicht. Lenin is net als Trotsky rijkelijk beloond vanuit onder andere Rockefeller geld, en uitgerekend diezelfde Rockefellers verwijderden de muurschildering onder andere vanwege de beeltenis van Lenin (het afbeelden van een Rockefeller met een drankje tussen wat dames in een nachtclub zal ook niet mee hebben geholpen).
Rode Kruis
Opmerkelijk was het hoofdstuk over hoe Rusland werd geïnfiltreerd door spelers onder de dekmantel van een Rode Kruis missie. Deze missie was zo niet-medisch, dat de weinige dokters die aan deze missie deelnamen zich op een gegeven moment distantieerden en vertrokken. Van de 29 deelnemers aan de missie naar Rusland, waren er slechts 7 dokters, en 7 verplegers. De overige 15 waren zakenmannen en juristen. Ter vergelijking stond er een missie naar Roemenië, waar van de 30 deelnemers slechts 4 niet-medisch waren. Door zich zo te verhullen, konden invloedrijke spelers ongehinderd Rusland in om zaken te gaan doen.
Ideologie Van Het IK
Uiteraard waren er vast mensen die het Bolsjewiek project een goed idee vonden. Immers waren er al tig socialistische politici en mensen die deze vorm van regerering een warm hart toedroegen. Nu, ook zeker in NL, is die trend nog steeds zichtbaar. Dat socialisme tot nu toe veelvuldig leidde tot gigantische ineenstortingen van landen en bloedbaden van gruwelijke omvang, staat blijkbaar niet in de weg om de droom in leven te houden. Veel jongeren zien het als een ideaalplaatje met de idealistische kanttekening “het is nog nooit goed gedaan”.
Ook ten tijde van de Russische Revolutie waren er dus mensen in het westen die daadwerkelijk geloofden in de positieve gevolgen die het zou hebben voor Rusland. Toch is het naïef om te denken dat de grote geldschieters zoals JP Morgan of Rockefeller ideologisch begaan waren met de Russische Revolutionairen. Zoals gezegd opereren dit soort giganten op supranationaal niveau. Landgrenzen bestaan niet voor hen, en dus elke principiële vorm van patriotisme of nationalisme staan vooral in de weg om nog machtiger te worden op het wereldtoneel. Hun enige ideologie is zo rijk en machtig mogelijk worden, ongeacht miljoenen doden tot gevolg – direct en indirect. Ze zijn louter pro-zichzelf.
Internationalisme
Antony Sutton noemt de Rockefellers aan het einde van het boek nog in de context van internationalisten. John D. Rockefeller roemt ‘humanisme’ in één van zijn boeken, maar Sutton maakt hier terecht ‘collectivisme’ van. Uiteindelijk is de strekking natuurlijk dat we allemaal voor hen moeten werken, in plaats van het mooi klinkende “voor elkaar”. Er is weinig ‘humaan’ aan wat dat betreft. De schrijver noemt in dat stuk Trotsky eveneens als zelfbenoemde internationalist, aangezien hij dezelfde tendens liet zien dat hij niet pro-Rusland was of pro-geallieerd.
Anno 2023 kun je moeilijk negeren dat er een groter plan ligt, dat (nationale) politiek overstijgt, net als in de tijd van de zogeheten Rusissche Revolutie. Een plan waar jij en ik armer worden, en het topje van de piramide miljarden rijker.
Oordeel
Hoe interessant de materie in essentie ook is, ik kwam er soms wat lastig doorheen. Het voordeel van dit boek is namelijk meteen een nadeel. De talloze kopieën van bewijslast, zoals bonnen, berichten, en delen van transcripties, zijn natuurlijk waardevol. Toch leest het daardoor soms wat moeizaam, en is de kost in zijn geheel wat droog en puur feitelijk beschreven. De thrillerachtige smeuïgheid van Schaakbord van de Duivel ontbrak. Toch zie ik dit boek, of eigenlijk de gehele trilogie van Antony Sutton, als verplichte kost voor als je een duidelijker beeld wilt krijgen van de gebeurtenissen in Europa rondom de twee grote oorlogen. Mechanismes die Europa voorgoed vernietigden en het Anglo-Amerikaanse systeem hun dominantie verschaften…
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.
Nederlands 
English