
Colloïdaal & Ionisch Zilver
Eigenlijk ken ik colloïdaal zilver al heel lang, want dit stond bij mijn ouders thuis al in de kast. Mijn vader is het door de jaren heen blijven gebruiken, en ik heb het ook sporadisch gebruikt. Recentelijk kwam ik het weer tegen en kreeg daardoor inspiratie om hier een blog aan te wijden.
Daarbij wordt er door de farmaceutische industrie flink gelobbyd om alle alternatieve geneeswijzen (wat eigenlijk meestal juist de traditionele geneeswijze is) tegen te werken. Informatie over colloïdale wateren (naast zilver heb je namelijk ook goud en platina) wordt bijvoorbeeld hardhandig onderdrukt. Ook om die reden vind ik het belangrijk hier wat informatie over te verstrekken.
Wat is Colloïdaal Zilver?
Colloïdaal zilver bevat water en zilveratomen en bevat geen andere toevoegingen of stabilisatoren. Technisch gezien is colloïdaal zilver een suspensie omdat de atomen niet opgelost zijn in het water, ze stoten elkaar af en daardoor blijven ze gelijk verdeeld in het water zitten. Er zijn grote en kleine clusters, dit hangt af van de hoeveelheid atomen die aan elkaar gebonden zijn. Wanneer er gesproken wordt over deeltjesgrootte dan gaat dit over de maat van de clusters of atomen. In dit verhaal gaat het niet over ionen, hierover later meer.Het heeft geen echte smaak of geur. Het is geelachtig van kleur met de juiste clustermaten en vorm. Wanneer de PPM hoger is, dan wordt de kleur ook donkerder.
PPM
De term PPM wordt gebruikt om aan te geven hoeveel zilver er in het water zit. Wanneer je met echt colloïdaal zilver te maken hebt en je ziet 10 PPM staan, betekent dit dat de hoeveelheid edelmetaal per liter 10 mg is. Colloïdaal zilver wordt verkocht van 5 PPM tot wel boven de 1000 PPM.
Meer PPM
Meer is niet altijd beter en dat geldt ook voor colloïdaal zilver. Een hogere PPM-gehalte gaat namelijk sneller clusteren. De deeltjes worden dus te groot en hierdoor zal de werking geminimaliseerd worden. Doordat het niet door het gehele lichaam opgenomen kan worden is de kans groot dat wanneer de PPM hoog is het colloïdaal zilver op een chemische manier geproduceerd is. Of dat het geen echt colloïdaal zilver is, maar een ionische oplossing.
Ionisch Zilverwater
Ionisch colloïdaal zilver is iets anders dan colloïdaal zilver. Ionisch betekent dat er ionen in het water zijn opgelost en geen atomen, zoals bij colloïdaal zilver. Ionisch zilverwater kun je zelf ook thuis maken, hiervoor moet je 2 stukken zilver verbinden met 3 batterijen (9 volt). Deze zilveren stukken plaats je dan in een glas met water. Na een tijdje heb je ionisch zilverwater.
Colloïdaal Zilver maken
Het maken van Ionisch zilverwater lijkt niet op hoe Colloïdaal zilver gemaakt wordt. Colloïdaal zilver wordt gemaakt onder controleerde omstandigheden door een plasma, of via een laser ablation, of een combinatie hiervan. Het edelmetaal verdampt hierdoor en zo kan ook de deeltjesgrootte en de atoom/ion verhouding op een gecontroleerde manier gemaakt worden.
Ionische of Colloïdaal
Ionische en colloïdaal kunnen beide op eigen wijze toegepast worden. Zelf zou ik voor extern gebruik de Ionische oplossing gebruiken. Voor intern gebruik zou ik persoonlijk het colloïdale zilver gebruiken.
Bron: Puur Colloidaal
Heb je begeleiding nodig met het carnivoordieet of met het vasten?
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.