Een Beter Milieu Begint Bij Jezelf
Milieu
Laat ik voordat ik van wal steek zeggen dat ik altijd ‘bewust’ probeerde te leven. Hierdoor ging ik steeds meer lette op verpakkingsmateriaal, en mijn ‘aanslag’ op de natuur. Deze probeerde ik steeds verder te reduceren. Tot het punt dat het mijn wereldbeeld teveel deed omslaan in misantropie en antinatalisme. De mensheid zo toxisch benaderen dat je zelf geen kinderen op de wereld zet – al vind ik het in deze gestoorde tijd nog steeds lastig om echt 100% spijt te hebben van deze keuze. Toch ben ik in veel opzichten radicaal veranderd. Één van die punten is onze (en dan echt ONZE, dus als plebs) invloed op Het Klimaat. Los van dat het een onbewezen theorie is die als wetenschap wordt gepresenteerd, is het ook nog eens oneerlijk om de schuld volledig bij de gemiddelde mens te leggen. Oftewel de 99,9999% die 0,0% macht heeft.
Eigen Keuzes
Uiteraard kun je allerlei keuzes maken waardoor je minder ‘impact’ creëert op de natuur, en ik bedoel dan een reductie aan vervuiling. Je kunt minder vliegen, zoveel mogelijk tweedehands kopen, of überhaupt niet zomaar spullen kopen om het kopen. Verder kun je ervoor kiezen om minder te rijden, bepaald eten in onnodige verpakkingen niet meer te kopen, of een trui aan te trekken en je thermostaat wat lager te zetten in de winter. Ik zeg trouwens niet dat je dit MOET doen, maar dit zijn realistische opties. Waar het mis gaat is wanneer de schuld in zijn geheel bij de consumenten wordt gelegd, en de fabrikanten enkel wat schijnmaatregelen op te leggen (of het publiek betoveren met greenwashing).
Ik heb het overigens expres over milieu niet meer over “klimaatverandering”, “klimaatcrisis”, of soortgelijke onzinnige propagandatermen. Dat is nog vager, nog ongrijpbaarder, dus niet te bewijzen en daarom perfect inzetbaar. Het milieu en zeker de natuur zijn echter wél tastbaar, dus die moeten we weer als realistische termen aanhalen.
Sneaky Semantiek
Dit artikel kwam voorbij op de sociale media. Ook al is de insteek van de kunstenares goedbedoeld (zover ik kan zien), geeft de kop er net een andere draai aan. De kunstenares laat namelijk enkel zien hoeveel afval er wordt geproduceerd bij een ingreep of in dit geval rondom een geboorte. Vervolgens wordt het meteen de baby aangerekend dat die al gelijk een ‘voetafdruk’ zou hebben. Het artikel zelf is iets genuanceerder en legt de verantwoordelijkheid bij de ziekenhuizen, die blijkbaar al stappen hebben genomen om (weer) te hergebruiken. Hierin ligt meteen het punt: vaak hebben we niet eens zelf de keuze om milieubewuster te leven.
Een Beter Milieu Begint Bij…
Met alle wil van de wereld kun je vaak lastig of helemaal niet minder afval produceren. Bijna alles wordt al voor je ingepakt in een fabriek, of in de winkel waar je koopt. De blikken zijn ook ronduit verbaasd of bijna zenuwachtig als je zelf met een herbruikbaar bakje aankomt om bijvoorbeeld vis in te laten doen. In plaats van in een schuimplastic onderkantje met cellofaan erover, en vervolgens in een papieren zak.
In de supermarkt liggen tig producten waarbij je meer verpakkingsmateriaal dan daadwerkelijk product koopt. Wat ik hier al besprak is veel hiervan niet eens voedsel, dus dat kun je lekker laten liggen. De enige manier om geen afval te produceren (en dus het milieu te ontzien) is in de meeste gevallen daarom helemaal niks kopen. Dat is in deze consumptiemaatschappij echter evenmin de bedoeling.
Veerle en ik proberen veel gebruiksvoorwerpen tweedehands te kopen, om toch wat materiaalverspilling te verminderen. Maar ja, etenswaren vallen al meteen af. Heel specifieke dingen worden ook wat lastiger vinden in een kringloopwinkel of op websites met tweedehands artikelen.
Gaslighting (Maar Dan Uiteraard Elektrisch!)
Wat ik al zei, en wat je vast zelf ook hebt ondervonden, is dat je als consument bar weinig keuze hebt om minder verpakkingsmateriaal te verbruiken. Toch wordt de schuld bij de consumenten gelegd. Ondertussen wordt er wel van je geacht dat je vrolijk verder consumeert.
Qua voeding sturen ze ons naar een plantaardiger dieet, en het liefst met veel bewerkt eten uit een fabriek. Supplementen zijn daarbij een must. Een dieet dus waarbij je juist gigantische hoeveelheden afval produceert (en verwoesting en uitputting van de planeet trouwens). Indirect verbruik je vaak op de langere termijn overigens eveneens meer, in de vorm van medische ingrepen (zie video van kunstenares Maria Koijck.) aangezien je jezelf ziek eet.
Verder moet je gewoon andere troep blijven kopen natuurlijk. De nieuwste kleding elk seizoen, en telkens nieuwe apparatuur waar je jezelf mee kunt afleiden en/of waar je mee afgeluisterd en gevolgd kan worden. Gezien de constante verslechtering van kwaliteit ben je aangewezen op regelmatige vervanging, in plaats van een product dat je leven meegaat. Om nog maar te zwijgen over de miljarden mondkapjes, plastic zelftestjes, wattenstaafjes, en wat al niet meer dat weg is gegooid afgelopen twee jaar, op verplichting van dezelfde mensen die ons constant vervuilers noemt.
Dit is dus eigenlijk een heel geniepige vorm van gaslighting om mensen in een contant schuldgevoel te laten leven.
“CONSUMEREN!”
“MNDKAPJE EN TESTEN VERPLICHT!”
“HET IS JULLIE SCHULD DAT MAMMIE AARDE VERDRIETIG IS!”
Continue Spanning
Dit is ook helemaal geen verrassing als je kijkt naar hoe we constant gemanipuleerd en opgehitst worden. De meeste machinaties rondom ‘social engineering’ komen uit de koker van grootindustrielen. Uiteraard wordt het zo verpakt alsof het uit het volk komt, maar de ‘movements’ die ineens opgeblazen worden in de media zijn dik betaald om ons een bepaalde richting op te sturen. Om ons slecht te laten voelen over onszelf, en/of om ons tegen elkaar op te zetten in een voor- en tegenkamp. Niets fijner dan constante spanning onder het volk, zodat deze zich niet verenigt tegen hun gemeenschappelijke onderdrukker(s).
De Groene Elite
Zo ook het geval bij de milieubeweging, die nu zoals gezegd vaak is omgedoopt tot actiegroepen tegen ‘klimaatverandering’. Je geeft mensen een gevoel dat ze alles verkeerd doen, waardoor ze zich minderwaardig voelen. De antimenselijke terreur heeft er daarnaast voor gezorgd dat we onszelf dusdanig zijn gaan haten dat we weinig tot geen nageslacht produceren. Been there done that. Toevallig is dit één van de speerpunten van zo ongeveer alle invloedrijke filantropen, families, of foundations die de wereld besturen.
Vandaar dat ze types als Paul R. Ehrlich, Al Gore, en recenter Greta Thurnberg zo groot en bekend maken voor het publiek. Daarnaast heb je natuurlijk de Hollywood sterren die ons de les lezen over vervuiling. Met hun buitenproportionele huizen en vakantiehuizen, talloze auto’s, gigantische diesel slurpende jachten, privéjets, en garderobes waarvan ze ieder kledingstuk maar één keer dragen. Compleet losgeweekt van de realiteit, en in veel gevallen ingezet om ons van alles aan te smeren. Om maar even te zwijgen over de drang van sommige miljardairs om de ruimte in te gaan met ‘niet al te groene’ raketten.
“Do as I say, don’t do as I do!”
Aliens & Hartfalen
Wat ik in meerdere blogs benoem is dat we steeds dommer zijn geworden. Of eigenlijk dommer zijn gemaakt via het onderwijssysteem, slechte voeding, en allerlei toxines waar we aan worden blootgesteld. Zodoende geloven we ook steeds maffere dingen blijkt telkens maar weer. Dit bericht uit het AD bijvoorbeeld is zo debiel dat ik dacht dat het uit De Speld kwam. Let ook op het gebruik van de ‘appeal to authority fallacy’ in de vorm van verwijzing naar NASA-wetenschappers. Dit moet de geloofwaardigheid van het speculatieve artikel natuurlijk wat opkrikken.
Tevens zie je sinds een paar jaar steeds berichten over hartproblemen en andere gezondheidsklachten die worden gelinkt aan de ‘klimaatverandering’. Als dat nog niet genoeg is halen ze de koe weer van stal. Want ja, vlees eten is zogenaamd naast slecht voor je gezondheid ook heel slecht voor Het Klimaat. Zo zie je dat er constant links worden gelegd tussen allerlei zaken die in basis en in de objectieve realiteit weinig tot niets met elkaar van doen hebben. Het is het creëren van perceptie. En fictie waarin wij makkelijker zijn te sturen en te mobiliseren.
Jouw Rol
Het is van belang dat je inziet dat er veel bij elkaar gelogen wordt. Uiteindelijk is het naast de genoemde redenen een ordinaire financiële zwendel wederom, waarbij jij je spaarrekening zoals gebruikelijk mag leegtrekken. Laat je ook niet hypnotiseren door de wildgroei aan subsidies, oftewel ‘gratis geld’ van de staat. Dit geld is namelijk van ons hardwerkend gepeupel gestolen via allerlei verplichte belastingen. Verder is het handig om je weer te herinneren aan de constante verdraaiing van de realiteit, de ‘omkeringen’ waar ik over schrijf in dit blog. Afijn, wat ik al benadrukte aan het begin is dat je natuurlijk wel degelijk een steentje kan bijdragen aan een beter milieu. Hoe je dat doet is geheel aan jou, ik ga dat niet dicteren zoals de staat graag doet. Deze blog was meer bedoeld om hopelijk te laten zien dat niet alles onze schuld is. En dat het misantropische gedachtegoed hierin herkend moet worden zodat je jezelf niet telkens gaat kastijden.
Een beter milieu begint dus zeker bij jezelf, maar nog veel meer wanneer je CEO bent van een multinational…
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.