Fat Acceptance : Accepteer Je Jezelf Of Sluit Je Jouw Ogen?
“Accepteer jezelf en houd van jezelf zoals je bent.” Dit is op het eerste gezicht een mooi gegeven, maar in de verkeerde handen wordt het verwrongen en verdraaid en is het uiterst gevaarlijk. Combineer dit met de term ‘shaming’ die nu te pas en te onpas ingezet wordt en je hebt een dodelijke cocktail. Vooral als het gaat om obesitas, wat nu als mooi, vrouwelijk en curvy omschreven moet worden, anders krijg je de wind van voren.
Mijn eigen verhaal
In de periode dat ik zelf aardig wat overgewicht had was ook ik bezig mezelf te accepteren en van mezelf te houden zoals ik was. Dit lukte tot op zekere hoogte, maar er bleef een onvrede bestaan. Wat ik zag in de spiegel was namelijk niet iets wat ikzelf ooit mooi zou kunnen vinden. Hoe hard ik ook probeerde te liegen tegen mezelf dat ik gezond en mooi was. Ik voelde me niet thuis in mijn eigen lijf, ik was vaak snel buiten adem en voelde me ongemakkelijk. Wanneer ik in de spiegel keek zag ik een ongezond iemand terug staren.
Buiten adem
Dat klopte ook, want ik had een BMI van 34,4. Hiermee werd ik als Obese geclassificeerd. Dit voelde ik ook met alles wat ik deed. Wanneer ik twee trappen naar beneden nam om buiten te gaan wandelen, was ik al buiten adem wanneer ik beneden stond en dan moest de wandeling nog beginnen (!). Het liefste wilde ik weer terugkeren naar de woonkamer, op de bank neerploffen en een zak chips opentrekken. Één moment vergeet ik nooit meer, dat was het moment dat ik op de weegschaal zag dat ik met mijn 1.58 cm maar liefst 86 kilo aantikte. Dit was was voor mij het moment om wakker te worden en te zeggen “nu is het genoeg” (dit was ook letterlijk wat ik tegen mezelf gezegd heb).
Liegen tegen jezelf
Helaas bereiken sommige mensen dit punt niet. Zij zien dat ze zo zwaar zijn en denken dan dat het toch al te laat is. Of dat het veel moeite is en dat je er teveel voor moet opgeven. Of dat dit is hoe ze zijn, omdat ze hebben zich geïdentificeerd met hun vet. Ze denken dat ze de gemakkelijke weg kiezen en in een bepaald opzicht is dit ook zo. Ze kunnen zich als slachtoffer opstellen en dit “dapperheid” (brave) noemen. En ze kunnen doen alsof dit zelfliefde is en voor jezelf zorgen. In werkelijk creëer je een depressie, een ongezonde relatie met je lichaam en help je jezelf een vroeg graf in.
Verschuivende perceptie
Met mijn 86 kilo was ik niet eens heel erg zwaar als ik kijk wat er nu verheerlijkt wordt. De maten veranderen ook. Wat eerst M was is nu een S of soms zelfs een XS. Dit alles om mensen het gevoel te geven dat ze niet te zwaar zijn. Dat het nog gezond is hoe hun lichaam nu is. Je kunt jezelf wel geestelijk voor de gek houden, maar je lichaam niet. Dit zal na je te hebben gewaarschuwd er uiteindelijk mee ophouden wanneer je de waarschuwingen blijft negeren.
Oneerlijk over eten
Er is al heel lang een push vanuit private instellingen, zoals het Voedingscentrum om nog meer granen en suiker te gaan eten. Er wordt gepretendeerd dat de schijf van vijf berust op goed wetenschappelijk bewijs. Niets is minder waar, in de comités zitten mensen met hun eigen agenda en dit heeft niets met jouw welzijn te maken. Het blinde vertrouwen in dit soort organisaties schaadt alleen maar jouw gezondheid en vult hun zakken. Er zijn mensen die de schuld dat mensen aankomen bij vlees leggen. Dus dat je obesitas krijgt door het eten van vlees. Dit is een foutieve en vreemde gedachtegang, aangezien de consumptie van vlees in de laatste tientallen jaren alleen maar omlaag is gegaan.
Graan = suiker
Wat we wel meer zijn gaan eten is suiker en granen. Wanneer je kijkt naar wie de onderzoeken bij de voedingsindustrie financieren zie je een duidelijke lijn ontstaan. In Nederland bijvoorbeeld zie je dat een onderzoek naar vezels en gastro-intestinale stelsel en metabolische gezondheid gefinancierd wordt door Kellogs en Cargill. En een onderzoek naar Arabinose wordt gefinancierd door Sensus, een zoetstoffenfabrikant. Uit zo’n onderzoek zullen ze nooit concluderen dat het schadelijk is voor je gezondheid. Mocht dat wel de conclusie zijn, wordt dit in een la gedaan, of wordt er in de conclusie iets anders geschreven dan dat de ruwe data toont. Als het überhaupt al een serieus, goed opgezet en integer uitgevoerd onderzoek is, wat in veel gevallen niet het geval is in voedingswetenschap.
Het nieuwe “gezond”
Dit is niet eens waar ze ophouden, ze gaan je nu ook overal vertellen dat mensen met obesitas ook gezond zijn. Dat er verschillende lichaamstypes zijn wisten we al, maar daar moeten nu ook lichamen bij gerekend worden waarvan je aan alles duidelijk kunt zien dat deze niet langer gezond zijn. Er wordt nu van je verlangd dat je je ogen negeert en jezelf vertelt dat wat je ziet gezond is. Het nieuwe gezond.
Conclusie
Eigenlijk komt het neer op het verschil tussen “het is oké om dik te zijn” en “het is oké dat je dik bent”. De ene promoot een ongezonde levensstijl, terwijl de andere je valideert als mens en dat het oké is dat je jezelf hebt laten gaan, maar dat er altijd ruimte is om te veranderen.
Je kunt houden van jezelf goed combineren met goed willen zorgen voor je eigen lichaam. Houden van jezelf is niet jezelf langzaam doden door meer vet op je lichaam te verzamelen. Echt houden van jezelf is voor je lichaam zorgen, er lief voor zijn en geven wat het nodig heeft. Dit is een dieet waar de basis dierlijke voeding is of in ieder geval een dieet zonder bewerkt ‘eten’, plantaarige oliën en overdadige hoeveelheden suiker(s).
Heb je begeleiding nodig met het carnivoordieet en met het vasten?
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.
Nederlands 
English