Frauduleuze Food Farce in de Fabeltjeskrant
Voordat ik mijn ervaring met een nationale krant uit de doeken doe wilde ik toch nog eens nagaan wat er verstaan wordt onder journalistiek. Dit is wat ik vond:
‘De journalistiek wordt vandaag de dag door veel mensen nog steeds gezien als een belangrijke maatschappelijke macht en als onmisbare schakel in een democratische samenleving beschouwd die de wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende of welke macht in een samenleving dan ook kritisch volgt en misstanden aan de kaak stelt. Voor een goed functioneren van de journalistiek in dat krachtenveld is het belangrijk dat zij beschikt over een grote mate van onafhankelijkheid.’
Dit wordt niet echt gestaafd met mijn ervaring bij de nationale krant in kwestie. Deze krant ga ik hier niet bij naam noemen. Dit omdat ik niet geloof dat mijn ervaring uniek is, maar eerder regel dan uitzondering. Om die reden zal ik ook niet de naam van de journaliste of wie dan ook bekend maken. In plaats daarvan ga ik jullie nu meenemen naar het Grote Dierenbos….
Fabeltjeskrant
Mijn verhaal begint eind april waar ik een oproep zie in een carnivoor Facebookgroep waar ik in zit. Juffrouw Kato Ooievaar is net lid geworden van deze groep en plaatst haar eerste bericht waarin ze vraagt of er mensen geïnterviewd willen worden voor de Fabeltjeskrant over het carnivoordieet. Zelf had ik net een coachingsopleiding bij MeatRX gedaan en was ik al maanden dagelijks bezig met het uitzoeken van wat de optimale voeding voor mij is. Het leek me dus wel leuk om mee te werken aan een artikel over dit (in Nederland) nog niet zo bekende dieet. Dus ik besloot te reageren, net als vele anderen van de groep. Gezien de overweldigende animo verwachtte ik niet te worden uitgekozen, dus ik was aardig verbaasd dat ik begin mei door Juffrouw Ooievaar gebeld werd voor een interview.
Het gesprek
Het was een leuk gesprek met Juffrouw Ooievaar, hoewel het wel een tikkeltje sturend aanvoelde. Er werd me verteld dat zij en de redactie graag een foto van mij naast het artikel wilde hebben. Hier heb ik op gezegd dat ik dit goed vond, mits dit een s
maakvolle foto zou zijn. Er werd me gezegd dat ze een foto van een mooie vrouw naast het artikel wilde. Ook zei ze dat ze (van de redactie) me al hadden opgezocht online en erg blij waren met wat ze zagen. Nadat ik genoeg opgehemeld was begonnen we aan het interview.
Sturing
Er waren wat dingen die ik belangrijk vond om in het artikel te hebben. Een van deze punten die ik duidelijk aangestipt wilde hebben was over hoe ernstig mijn geestelijke problemen waren. Dit was vaak zo erg dat ik bijna dagelijks suïcidale gedachten had. Helaas vond Juffrouw Ooievaar ‘suïcidale gedachten’ te heftig klinken en wilde dit afzwakken. Ook merkte ik dat wanneer ik wat dieper op de materie in wilde gaan of het wilde hebben over mijn coachingsopleiding ik gestuurd werd naar waar zij wilde dat ik het over had. Dan werd er bijvoorbeeld een vraag gesteld over wat er vanuit de supermarkt niet meer bij ons in huis kwam. Er werden allerlei sturingstechnieken ingezet om mij het te laten hebben over wat zij wilde dat ik het over had. Het voelde alsof het stuk al geschreven was en ik wat details moest geven om het af te maken. Nadat ik had opgehangen had ik niet het idee dat ik echt alles had kunnen zeggen wat ik wilde. Ook was ik verbaasd dat ze van veel bekende mensen binnen de carnivoorgemeenschap die ik aanhaalde nooit van gehoord had.
Eerste versie
Gelukkig had ik gezegd dat ik eerst het artikel wilde lezen voordat het gepubliceerd zou worden. Halverwege mei kreeg ik van Juffrouw Ooievaar de eerste opzet opgestuurd. De insteek van het artikel was dat er antinutriënten in voedsel zit. Bijvoorbeeld Oxalaten in groente. Dat deze schadelijk zijn en dat daarom mensen Carnivoor worden. Helaas herkende ik mezelf niet echt terug in het stuk wat over mij zou moeten gaan. Laat ik het zo zeggen: als je mijn naam weg zou halen en het zou laten lezen zou ik niet eens weten dat het stuk over mij ging. Het stuk zou over iedereen kunnen gaan. Bovendien stonden er dingen in die ik niet gezegd had. Ook was suïcidale gedachten geconverteerd naar sombere gevoelens. Daarbij had ik nog nooit van mijn leven gezegd dat “schellen van mijn ogen vielen”. Uiteindelijk besloot ik er niet moeilijk over te doen. Er werd een hoop informatie in het artikel genoemd die ik belangrijk vond om aan het grote publiek kenbaar te maken. Wanneer mensen me uit nieuwsgierigheid zouden opzoeken, dan zouden ze op mijn blog uitkomen en veel informatie kunnen vinden. Uiteindelijk gaat het erom dat mensen nieuwe informatie krijgen en nieuwsgierig worden. Je wilt ze prikkelen.
Expert
Het idee was dat het artikel meteen die zaterdag erin zou staan, maar toen ik op donderdag nog niets had gehoord nam ik zelf maar contact op. Helaas vond Piet de Pad van de redactie dat het artikel alleen in De Fabeltjeskrant mocht wanneer er een expert in zou komen te staan. Deze expert zou Piet de Pad zelf gaan zoeken. En wanneer je nu denkt dat er een expert van het carnivoordieet in mocht heb je het goed mis.
Juffrouw Ooievaar mocht in haar eigen artikel zelf maar één expert aandragen. Daarvoor had ze iemand gekozen die expert in oxalaten was. Dit vond ik een vreemde keuze, je zou toch denken dat een artikel over het carnivoordieet er op z’n minst een expert over het carnivoordieet in zou zitten. Ook wilde Piet de Pad maar één buitenlandse expert erin hebben. Nederlandse voedingsexperts worden echter veelal gefinancierd door grote internationale multinationals. Bovendien komen de andere onderzoeken in hun werkveld voornamelijk uit het buitenland komt. De Schijf Van Vijf bijvoorbeeld is gebaseerd op de Amerikaanse voedselpiramide. Dus hoe Nederlands is deze expert dan nog? De kennis in ieder geval niet.
Belangenverstrengeling
Eind mei heeft Piet de Pad van de redactie een expert gevonden; Woefdram. Nadat deze expert haar stuk heeft mogen lezen en corrigeren kreeg ik het artikel opgestuurd. Het is één ding dat er bij een artikel over het carnivoordieet ineens een expert moet worden opgetrommeld om het dieet te ontkrachten. Maar een deel dat Woefdram erin vermelde was een regelrechte leugen, en voor de rest deed ze een beroep op haar autoriteit. Daar ik van nature nieuwsgierig ben zocht ik deze Woefdram online op. En wat zag ik: deze expert heeft last van fikse belangenverstrengeling. Grote bedrijven financieren namelijk Woefdram’s onderzoeken. Bedrijven die niet gebaat zijn bij mensen die ineens geen granen en geraffineerde suikers meer eten.
De dag nadat ik het artikel toegestuurd kreeg zette ik mijn kanttekeningen erbij en stuurde ik het terug naar Juffrouw Ooievaar. Ook vroeg ik haar om me te bellen, zodat ik het toe kon lichten. Het bleef stil….
8 weken later….
Hierna ging ik gewoon door met mijn leven en schreef ik het idee af dat het artikel ooit nog geplaatst gaat worden in de Fabeltjeskrant. MAAR TOEN! Acht weken later werd ik toch gebeld door Juffrouw Ooievaar. Ze zei me dat de redactie wilde weten wanneer de fotograaf langs kon komen. Ik vroeg haar naar mijn aanpassingen en ze probeerde dat weg te wuiven met “oh ja iets over paprika”. Ja dat was ook een punt van mij. Ze had iets neergezet over dat ik paprika lekker vond, en als ik één groente vies vind dan is het wel paprika. Lijkt me niet raar om dit aangepast te willen hebben, aangezien het over mij zou moeten gaan. Afijn, dat kon wel veranderd worden in een andere groente. Dit was alleen niet mijn grootste punt, dat was namelijk het feit dat de expert zaken noemde die niet op waarheid berusten. Hier was geen gesprek over mogelijk. Ik uitte mijn zorgen dat dit artikel mensen niet gaat bereiken zoals mij voorgespiegeld was, en dat er echt wat aanpassingen in moesten komen als ze mij erin wilde hebben.
Druk uitoefenen
Ook al had Juffrouw Ooievaar in een van de eerste gesprekken tegen me gezegd “jij hoeft ook niet zo nodig in de krant” en “het moet er goed in, want anders halen we de stekker eruit” was ze niet zo begripvol toen dit echt dreigde te gebeuren. Met zoete praatjes probeerde ze me zover te krijgen dat ik alsnog ja zei. Ik bleef herhalen dat ik erover na zou denken. Hierop zei Juffrouw Ooievaar dat ze dan tegen de redactie zou zeggen dat ik op zeilvakantie was. Waarom ze niet gewoon kon zeggen dat ik er nog even over na moest was me een raadsel. Waarop ze vervolgens erachteraan zei dat ze dan wel moest liegen tegen Piet de Pad. Daarop antwoordde ik dat ze bij de Fabeltjeskrant wel gewend waren om te liegen, dus dat het vast geen probleem zou zijn.
Volg je gevoel
De afgelopen 10 jaar heb ik geleerd om naar mijn gevoel te luisteren en alles schreeuwde om het niet te doen. De dag daarna heb ik Juffrouw Ooievaar alsnog laten weten dat ik niet van gedachte veranderd was en dat tenzij er wat aanpassingen in kwamen te staan ik me terugtrok.
Kleinzierig
Je zou denken dat hiermee het verhaal wel ten einde was voor mij, maar dan heb je het verkeerd…
Een paar dagen later nam een andere geïnterviewde namelijk contact met me op. Deze vroeg om mijn principes aan de kant te schuiven en toch mee te werken. Door mij zou het artikel er namelijk nu niet komen had Juffrouw Ooievaar verteld. De reden volgens haar was dat ik er niet in wilde staan omdat er een ‘deskundige’ in het artikel kwam. Gelukkig werd er contact met me opgenomen, want anders zou iemand denken dat ik zo kleinzerig was. Nu kon ik mijn kant van het verhaal ook vertellen. Toch bleef ik erbij dat ik er niet in wilde.
Conclusie
Je kunt wel begrijpen dat ik na deze ervaring helemaal geen hoge pet meer op heb van deze krant en wat men journalistiek bedrijven noemt. Ik vraag me echt af waar was Juffrouw Ooievaar haar nieuwsgierigheid en onderzoekende geest? Waarom moet er bij een artikel wat tegen de algemene consensus in gaat ineens een Schijf van Vijf expert bijgehaald worden? Wordt dit dieet niet al genoeg door onze strot geduwd door de media? Wanneer er een ander geluid wordt aangedragen mag het er alleen in wanneer het compleet onderuit gehaald kan worden. Zonder dat je de kans hebt om te laten zien dat je meer weet dan de gemiddelde “expert”. Ik vraag me dan ook af wat Meneer Uil van deze krant zo vinden. Of waarschuwde hij toen al kinderen al om vooral niet tegendraads te doen met ‘oogjes dicht en snaveltjes toe’?
Heb je begeleiding nodig met het carnivoordieet of met het vasten?
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.