Hoe een oerdieet alsnog oerdriften teweeg brengt
Dat het oerdieet (carnivoordieet) een effect heeft gehad op mijn geestelijke gezondheid dat heb ik in voorgaande blogs al besproken. In het jaar dat ik dit dieet volg ben ik ook over veel dingen anders gaan denken. Als persoon zijn er fundamentele overtuiging in elkaar gestort. Het leek alsof er een sluier omhoog ging nu mijn depressieve gedachtes weg waren. Hierdoor ben ik als mens ook veranderd en daarmee gepaard zijn ook wat dingen die ik lange tijd als waarheid had aan het wankelen geraakt.
Veranderde zienswijzen
Graag zou ik in dit blog wat dieper in gaan op een specifieke verandering in mijn zienswijzen nu ik een oerdieet volg. Namelijk mijn kijk op zelf moeder worden. Waar ik vanaf mijn vroege jeugd tot aan mijn 34ste ervan overtuigd was dat ik geen kinderen wilde is het in dit jaar bijna 180 graden gedraaid. Het is zeer pijnlijk en persoonlijk, maar ik wilde dit toch met jullie delen.
Hormonen
Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat meer vrouwen hier doorheen gaan op een bepaalde leeftijd. Voorgaande jaren heb ik ook wel eens dat gevoel gehad, maar doordat ik de wereld en mezelf zo negatief zag bleef het daarbij. En ik ben ervan overtuigd dat dit nog steeds het geval zou zijn ware het niet dat mijn zienswijze compleet veranderd is. Dieet heeft daar een gigantische invloed op gehad en ik zie het als mijn taak mensen te laten zien hoe veel invloed voeding heeft op ons als mens. Hoe basiswaarde aangetast worden door een incorrecte voeding en manipulatie van buitenaf.
Jeugd
Van mijn jeugd kan ik me eigenlijk alleen maar herinneren dat ik geen kinderen wilde. Dit heeft nooit iets te maken gehad met dat ik kinderen niet leuk vond. Ik speelde namelijk graag met mijn pop Anoeshka en vond kinderen heel leuk. Ik heb veel opgepast en deed dat met veel plezier. Mijn redenen om geen kinderen te nemen had te maken met dat ik me ook niet thuis voelde op deze planeet.
Er niet mogen zijn
Ik had altijd het idee dat ik hier niet mocht zijn. Dit kwam voort uit het feit dat ervan jongs af aan overal al te horen was dat wij de mensen een plaag op de aarde waren en dat het beter zou zijn als er minder mensen zouden zijn. Dit zegt niet tegen een kind “welkom op de planeet!” Op dit moment is dat nog veel erger, maar toen ik nog een klein meisje was werd dit al ingezet.
Depressie
Als kind was ik altijd erg onder de indruk van wat volwassen mensen zeiden. Ik keek enorm tegen ze op en nam ze allemaal heel serieus. Daarnaast vertrouwde ik eigenlijk nooit op mezelf. Ook binnen het gezin voelde ik me niet thuis. Dit leidde tot veel boosheid die ik naar binnen toe richtte. Ik was depressief en strafte mezelf fysiek en mentaal. Wat er altijd door mijn hoofd ging was dat ik het een kind niet aan wilde doen op deze wereld te moeten leven. Ook dacht ik dat ik geen goede moeder zou zijn, dus het was maar beter als ik een kind niet met mij zou opzadelen.
Jeugd en voeding
In mijn jeugd at ik wel vlees en dronk halfvolle melk, dus ik heb gelukkig wel wat voedingsstoffen binnengekregen. Een echt oerdieet was het echter niet. Het veelal kip wat er op tafel kwam te staan, want rood vlees was ongezond zo werd er verteld. En wanneer het op tv en in de kranten staat dan geloof je dat. Nu, met alle informatie die je op internet kan vinden, kun je veel dingen uitzoeken. Maar helaas verandert dat niets aan het feit dat mensen nog steeds veelal oude achterhaalde ideeën voor waarheid aannemen puur omdat het uit de mond van een autoriteit komt.
Meer dan een jaar Carnivoor
Op het moment van schrijven eet ik één jaar en drie maanden volledig carnivoor. Dat betekent geen groente, fruit, olie etc. Alleen maar dierlijke producten, een echt oerdieet dus. En de geestelijk transformatie verbijstert mij nog steeds elke dag. Ik kan me beter focussen, ik sta met beide voeten op de aarde en heb niet meer het idee dat ik als een spook door het leven zweef. Daarbij is mijn idee over zelf kinderen krijgen dus veranderd. Al deze veranderingen gebeuren geleidelijk aan, maar raken je als een blok beton. En ik ben niet de enige, Rick heeft precies hetzelfde.
Kinderloos
Wat me vooral de adem benam is dat ik erachter kwam dat ik mede door lange tijd een plantaardig dieet te volgen nu kinderloos ben. Door een incorrect dieet konden mijn lichaam en geest niet optimaal functioneren. Mijn geest bedacht dat ik geen kinderen wilde omdat ik als kind en volwassene zo ongelukkig was, dat ik het ze niet aan wilde doen om dat ook door te moeten maken. Bovendien had ik de gedachte dat het beter was wanneer er minder mensen op de planeet waren. Ik geloofde dat de aarde dan beter af zou zijn. Dit alles sta ik nu zeker niet meer achter. Heel veel dingen zoals het klimaat en de impact die wij als mens daarop hebben wordt in mijn ogen ingezet om geld aan mensen te verdienen, en om ons nog meer onder controle te houden. Vroeger was ik het er roerend mee eens, nu niet meer. Maar dat is een onderwerp voor een ander blog.
Vegantinatalisme
Je kunt denken dat het niet nemen van kinderen helemaal niets te maken kan hebben met wat voor soort dieet je volgt. Dan nodig ik je uit om eens naar youtube video’s te kijken van veganisten. Heel veel van deze mensen willen geen kinderen, en veel van de boodschappen die ze verspreiden zijn doordrenkt van antinatalisme. Sterilisaties worden door dokters (de veganistische priesters) aangeprezen als een noodzakelijk wapen in de strijd voor een Beter Wereld. Ze hebben dezelfde overtuigingen die ik had toen ik ervan overtuigd was dat ik geen kinderen wilde. Dit kan geen toeval zijn. Zeker niet als je ziet hoe mensen die deze sekte hebben verlaten eveneens een complete andere zienswijze hebben gekregen.
Conclusie
Ik beweer niet dat voeding het enige is wat ervoor kan zorgen dat je geen kinderen wilt hebben. Wat ik wel zeg is dat wanneer je jezelf jaren ondervoed (geen of weinig vlees eet) je een zeer zwaarmoedige kijk op het leven krijgt. Alles wordt erdoor aangetast, je staat minder sterk in je schoenen en niet midden in het leven. In mijn geval uitte zich dat in depressie, angst, misantropie, en ontevredenheid. Dit alles verdween naar mate ik beter doorvoed begon te raken door het oerdieet. Dit alles zou je op zijn minst aan het denken moeten zetten en moeten heroverwegen of de richtlijnen van het voedingscentrum wel zo verstandig zijn om op te volgen. En of je je kinderen wel moet dwingen om veel groente, fruit, oliën en granen te eten.
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.