Roald Dahl vs De Heksen
Vandaag een nieuwe Domderdag geïnspireerd op een bericht uit Clownswereld. Het gaat over het censureren van boeken van Roald Dahl. Het gaat om woordjes die andere mensen traantjes in de ogen zouden geven. Zoals “dik”, dat nu “enorm” is geworden. Of wat denk je van een soort ‘disclaimer’ over de heksen die pruiken dragen, daar moet bij worden gezegd dat daar niks mis mee is. Uiteraard zijn de Oempa Loempa’s genderneutraal (stel je voor!), en zijn de Wolkenmannen nu Wolkenmensen. Voor een toch wel overduidelijk stukje fictie met allerlei bij elkaar gefantaseerde, karakters is dit toch wel een hoop poeha.
Ik ben trouwens benieuwd of de Dikke van Da(h)le binnenkort Enorme Van Dale gaat heten.
Gelukkig kreeg de censuur in boeken van Roald Dahl vooral heel veel kritiek, mede vanuit schrijvers, maar het feit dat dit gebeurt, is al ridicuul genoeg. Niet dat het nieuw is, censuur. Er zijn complete boeken geredigeerd, hoofdstukken verwijderd uit sommige boeken, en andere boeken zijn helemaal uit de handel gehaald of dusdanig duur dat niemand ze kan kopen. Daarom loont het om te zoeken naar eerste drukken van bijvoorbeeld een boek zoals Tragedy and Hope waar waarheden nog wél in staan die later zijn weggepoetst. Tweedehands boeken zorgen uiteindelijk vast ook nog eens meteen voor wat klimaatpunten!
Terug naar de boeken van Roald Dahl. Er zijn door de uitgever blijkbaar sensitivity readers ingehuurd. Anno 2023 is dat blijkbaar een heus beroep. Deze Orweliaanse taalpolitie heeft de boeken van Roald Dahl onder de loep genomen. Ik stel me een stel blauwharige non-binary creaturen voor die in een continue boosheid verkeren tijdens pogingen om deel te nemen aan de samenleving, en continu op een koord balanceren tussen precaire paniekaanvallen en hysterische huilbuien. Wellicht een verkeerde aanname, waarvoor op voorhand excuses!
Wat ik zo hilarisch vind – puur omdat ik heb besloten om zoveel mogelijk om dingen te lachen in plaats van te huilen in deze omgekeerde wereld – is dat dit soort hyperbolische gedrag van ‘cancellen’ van allerlei “kwetsende mensen” uit dezelfde hoek komt als die het toejuichen dat hyperseksuele, hoerig geklede drag queens (eveneens dubieuze boeken) voorlezen aan onschuldige kinderen. (En dan is het niet eens nodig om aan te halen dat sommige daarvan een nogal dubieus verleden hebben.) Volgens mij wint het blootstellen aan dit soort ‘rolmodellen’ het van een woordje zoals “dik” als het gaat om een schadelijk effect op de ontwikkeling van kinderen…
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.