Polly Pocket inspiratie
Mijn eerste Polly Pocket
Dit keer geen blog over voeding, maar over één van mijn inspiratiebronnen en favoriete speelgoed, namelijk de Polly Pocket. In de jaren 90 kwam de Polly Pocket naar Nederland. Voor mij was dit het leukste speelgoed wat er was. Ik spaarde voor nieuwe Polly Pockets en vroeg deze voor mijn verjaardag. Ik kon met mijn Polly Pocket collectie, die met de jaren groeide, uren zoet zijn. Hier was ik ook heel erg zuinig op en heb ik van al mijn Polly Pockets nog de poppetjes. Voor iemand die heel slordig was als kind een aardige prestatie.
Een klein stukje Polly Pocket geschiedenis
De aller-aller eerste Polly Pocket is bedacht door Chris Wiggs, die van een leeg make-up doosje een miniatuur poppenhuisje maakte voor zijn 3 jarige dochter Kate. Haar vader nam zijn idee mee naar het in Swindon, Engeland gevestigde Bluebird Toys, en zes jaar later in 1989 werd Polly Pocket geboren uit plastic en compacte handbagage. Later werd de productie overgenomen door Mattel, die in 1998 het ontwerp van de popjes en setjes drastisch omgooide door de popjes en huisjes groter te maken. Nog veel later werden er Polly Pockets gemaakt die ongeveer 10 cm groot waren en waarbij je de haren kon kammen of kleertjes kon wisselen. Sinds 2018 is er weer een hele nieuwe collectie Polly Pockets op de markt gebracht door Mattel. Het zal geen wonder zijn dat ik geen fan ben van de latere Pockets. Geef mij het origineel maar, de kleine draagbare doosjes met de kleine poppetjes.
Ongeduldig
Kleine onderdelen op mijn sculptuur “Evolution”
Mijn liefde voor Polly Pocket en waar ze bij mij voor stonden, namelijk kleine verstopte wereldjes, stopte niet toen ik ouder werd. Zelf maakte ik ook het liefste kleine friemelwerkjes. Al lukte dat toen ik jonger was nog niet echt, want ik was heel erg ongeduldig en werkte dus slordig. Wanneer ik iets maakte wilde ik het ook gelijk af hebben. Dat zorgde ervoor dat het eindresultaat van de dingen die ik maakte er niet zo uitzagen als ik eigenlijk voor ogen had. Op het Grafisch Lyceum werd er ook door een docent tegen mij gezegd dat mijn ideeën leuk waren, maar de uitvoering rommelig. Dat is me altijd bijgebleven, en vanaf die tijd probeerde ik mijn enthousiasme in te tomen en geduld op te brengen wanneer ik ergens aan bezig was. Te genieten van het proces in plaats van daar doorheen te haasten voor het eindresultaat.
Kleine Polly Pocket universums
Al langer speelde ik met het idee om hetgeen wat ik zo leuk vond aan de Polly Pocket op een of andere manier te verwerken in mijn werk. Het leukste vond ik eigenlijk dat het aan de buitenkant niet te zien was wat er zich van binnen afspeelde. Het zag er simpel en gewoon aan de buitenkant uit (althans de originele Polly Pocket). Ik was al bezig kleine onderdeeltjes te maken voor grotere werken, maar ik wilde graag iets anders. Wat wist ik nog niet.
Brainwave
Ondertussen was ik ook veel aan het tekenen en ik bedacht me dat ik het erg leuk zou vinden de essentie van de tekeningen om te zetten in 3D. Ik was op zoek naar iets om deze tekeningen dan in te maken, iets met een omlijsting toen ik op een metalen doosje van Fisherman’s Friend stuitte. Dit was het eerste doosje wat ik maakte geïnspireerd op mijn tekeningen en de Polly Pocket.
Sigarendoosjes
Er lagen her en der in huis nog wel wat metalen doosjes, maar ik kwam erachter dat sigarendoosjes ook een goed omhulsel waren voor mijn “Little Box Project”. Dus speur ik nu op Marktplaats en kringloopwinkels hiernaar. Mocht je nog van deze doosjes hebben, dan hoor ik dat ook graag! De serie groeit gestaag, elk doosje is uniek en anders. Dit maakt het voor mij ook leuk om aan te werken, want niets dood mijn creativiteit als elke dag iets maken in hetzelfde stramien. De binnenkant is dus een verrassing totdat je het opent. Net een klein cadeautje. De buitenkant zegt niets over wat er in het doosje zit. Net als bij veel dingen in dit leven kan de buitenkant bedrieglijk zijn.
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.