Terugblik: 1 jaar na mijn operatie
Op het moment van schrijven van deze blog is het iets langer dan een jaar geleden dat ik de operatie voor mijn borstverkleining heb gehad. Over het voortraject en mijn operatie kun je in een aantal voorgaande blogs lezen. Het jaar dat ik aan het herstellen was van deze operatie is een bijzonder jaar geweest voor iedereen, zo ook voor mij. Gelukkig ging mijn lichamelijke herstel heel voorspoedig.
Voeding
Zelf denk ik dat mijn snelle lichamelijke herstel in grote mate te danken is aan het dieet wat ik volg. Het eten van vlees heeft een zeer positieve invloed gehad op het herstellende vermogen mijn eigen lichaam. Dit kan ik wel concluderen, doordat ik bij de kliniek waar ik geopereerd ben bij de eindcontrole er verbaasd werd gereageerd dat mijn wonden al zo mooi geheeld waren. Normaal gesproken waren ze nog felrood, dus het was bijzonder dat het bij mij niet zo was. Zoals jullie wel weten eet ik sinds januari 2020 volledig carnivoor. Dat betekent geen groente, fruit, granen, suiker etc. Alleen maar dierlijke producten, dus vlees, kaas, melk, yoghurt etc. Binnenkort zal ik ook een blog schrijven over mijn eerste jaar als carnivoor.
Psychologisch
De operatie zelf had een enorme psychische impact op mij. Voor de operatie had ik dit enorm onderschat. Uiteraard dacht ik wel dat het wat met me zou doen, maar ik had geen idee dat ik emotioneel zo heftig zou reageren. Na de narcose en operatie duurde het een tijdje voordat ik me weer mezelf voelde. In maart begon ik me weer geestelijk wat sterker te voelen, en toen kwam de eerste lockdown. Dit laatste had een aardige geestelijke impact op me. Gelukkig voelde ik me wel weer wat meer de oude. Dus ik kan wel zeggen dat de operatie zeker wel 2 maanden nog een heftige geestelijke nasleep had.
Spijt van de operatie?
Doordat ik het psychologisch zo zwaar had heb ik in die periode ook echt getwijfeld of ik er wel aan goed had gedaan om me te laten opereren. Normaal als ik me niet heel lekker voelde zou ik gaan sporten, maar dat kon ook niet. Ik kon alleen maar binnen zitten en echt veel bewegen was niet verstandig. Gelukkig trok deze twijfel ook weer weg naar mate het geestelijk beter met me ging.
Nieuwe borsten na de operatie
Nadat ik voor de eindcontrole was geweest had ik mezelf voorgenomen om ervoor te zorgen dat ik mijn nieuwe borsten zo snel mogelijk aan zouden voelen als mijn eigen borsten. Dus stond ik elke avond voor het slapen gaan voor de spiegel met ontbloot bovenlichaam en keek naar mijn borsten. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik snel het gevoel had dat mijn borsten van mij waren.
Nieuw lichaam na de operatie
Wel moest ik wennen aan mijn nieuwe lichaam. Mijn borsten leken me zo klein, zo voelde het althans. Mijn kleding zat ook net wat anders, wat ik erg lastig vond. Er is toch een verandering in het figuur ontstaan en daar moet je even aan wennen. Gelukkig was na een aantal maanden ook dit ‘probleem’ opgelost.
De lichamelijke Pijn
Op de lichamelijke pijn had ik me voorbereid. En juist dit vond ik heel erg meevallen. In de dagen na de operatie heb ik dan ook geen pijnstillers ingenomen, want dat vond ik niet nodig. Naast een brandend, trekkend gevoel bij de hechtingen was eigenlijk de zenuwpijn nog het vervelendst. Deze voelde aan als of er stroomstoten door mijn borsten heen gejaagd werden. Dit werd na verloop van tijd gelukkig steeds minder. Helaas heb ik soms nog steeds kleine stroomstootjes, maar eigenlijk heb ik vooral veel voordeel van de verkleining. Ik kan nu dagen zonder bh in huis rondlopen als ik dat wil. Het is eigenlijk vooral een heerlijk bevrijdend gevoel.
Sporten
Zes weken na de operatie mocht ik rustig het sporten opbouwen, maar helaas moesten we in lockdown twee weken nadat ik gestart was. Dus ik zat weer noodgedwongen thuis, nog meer rust. Wel heb ik in die tijd veel gewandeld en heb ik veel in de tuin gezeten. Heerlijk in de zon met een koud glas melk en een boek.
Conclusie
Een jaar later kan ik zeggen dat ik geen spijt heb van mijn operatie en dat ik erg blij ben dat ik uiteindelijk de knoop heb doorgehakt. Wel had ik onderschat hoeveel het geestelijk met me zou doen. Vanaf het moment dat ik 30 kilo ben afgevallen had ik me voorgenomen om goed voor mezelf te zorgen. Deze belofte neem ik nog steeds heel serieus en helpt me ook om ervoor te zorgen dat dit mijn eerste en tevens mijn laatste borstverkleining te laten zijn.
Heeft mijn informatie je verder op weg geholpen?
Overweeg dan om een (eenmalige) donatie te doen.